ภาระกิจสร้างตัวร้ายระดับพระกาฬ

    แค่ใช้ชีวิตในตอนกลางวันว่าเหนื่อยแล้ว แต่พวกเขาทั้งสี่นั้นต้องมาทำภาระกิจบ้านั่นในฝัน ถึงร่างกายจะได้พักผ่อนแต่คนจะเป็นประสาท ทีมนี้เรียกว่าครบรสซาบซ่านถึงความดิบ คัดสรรค์แต่ของดิบๆมาทั้งนั้น

มีทั้งเจ้าของบ่อน้ำมัน เจ้าพ่อคลังอาวุธ นักฆ่าอันดับหนึ่งขององค์กร และสุดท้ายเด็กมัธยมปลาย เอาเธอมาทำไมฟระ  

"ไหนอะตัวร้าย" 

ด้านหน้าเลยครับคุณแพ็ม  

สายตาสาวมอปลายไล่มองตามที่ระบบบอกปรากฏเป็นเด็กชายอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน ที่หน้าตาโครตใสซื่อ ทำให้เจ้าของร่างบางพูดออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ

"ลูกกระจ็อกตัวร้ายก็บอกมาเถอะหน่าอย่ามาแกล้งฉันเลย"

"ไม่ครับ" ระบบยังคงยืนยัน

ติ๊ด ๆ แจ้งเตือนตัวร้ายกำลังตกอยู่ในอันตราย คุณเจสันรีบไปช่วยเร็ว 

"บัดซบ นี่มันลาสบอสประเภทอ่อนด็อกด๊อยเหรอวะ หัวเสียวะสุกกงสุกี้ไม่ต้องกินกันละนะ ริอาจจะเป็นตัวร้ายแต่กากชิปหาย" พูดจบก็ถอดผ้ากันเปื้อนโยนทิ้งอย่างไม่ใยดีก่อนหยิบมีดบนเขียงวิ่งออกไป

"จะทำอะไรต้องรู้ลึกรู้จริง    " ราจิลเอ่ยสั่งว่าที่ตัวร้ายอย่างจริงจังซึ่งเด็ฏชายก็ทำตามแต่โดยดี

"นี่ช่วยซึมซับความชั่วของพวกฉันไปหน่อยสิ" ลักซ์กระซิบข้างหูเขา ว่าที่ลาสซ์บอสคนต่อไป       

 

******พูดคุยกับนักเขียนโดยเฉพาะเด็ก อ่านเถอะเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง ******

โปรดใช้วิจารณยานในการอ่านเพราะนิยายก็คือนิยาย ควรแยกออกว่าสิ่งใดสามารถนำไปใช้ในชีวิตได้ เรื่องไหนมันโอเวอร์เกินโดยเฉพาะเด็กๆที่เข้ามาอ่าน อะไรไม่ดีก็ไม่ต้องเอาไปใช้ในชีวิตประจำวันนะ ด้วยนิยายของไรท์นั้นค่อนข้างมีคำหยาบคายเยอะ และก็ด้วยลักษณะนิสัยของตัวละคร ที่ไรท์จะพูดก็คืออ่านพอสนุก โอเคนะ นี่เห็นดราม่าในจอยลดาไงเลยมากันไว้ก่อนเราไม่อยากให้นิยายเรามันทำให้เด็กๆที่เข้ามาอ่านเข้าใจผิดแล้วนำไปใช้ในชีวิต เป็นห่วงอยู่นะเห้ยย

รักเด็ก